доката́ться
to ride (too much) and get into trouble, to keep riding until something bad happens
Example:Он докатался до того, что сломал ногу.
He kept riding until he broke his leg.
Conjugation
| Present | Future | |
|---|---|---|
| я | - | доката́юсь |
| ты | - | доката́ешься |
| он/она́/оно́ | - | доката́ется |
| мы | - | доката́емся |
| вы | - | доката́етесь |
| они́ | - | доката́ются |
| Imperative | |
|---|---|
| ты | доката́йся |
| вы | доката́йтесь |
| Past | |
|---|---|
| masculine | доката́лся |
| feminine | доката́лась |
| neuter | доката́лось |
| plural | доката́лись |
Participles
| Active present | ||
|---|---|---|
| Active past | who has ridden (to a certain outcome), having ridden to a specific point | |
| Passive present | ||
| Passive past | ||
| Gerund present | ||
| Gerund past | докатавшись | while doing (past) |
Contributions
Lucian edited verb basics 6 years ago.






















